Bakalım küçük faiz oynamaları ile koca bir ekonomiyi düzeltebilecek miyiz?
Yazının ilgili bölümünü aşağıda bulabilirsiniz;
Şöyle açıklayalım, kredi hacmindeki yükseliş ile bütçe açığındaki artış, Merkez Bankası’nın para yaratmasıdır. Yani vatandaşı, şirketleri harcamaya teşvik etmesidir. Eğer bu para yaratma süreci uzarsa enflasyon, enflasyon beklentilerinde, gelir dağılımında bozulma, dövize talep, yabancı sermaye çıkışı, dış borç dengesinde bozulma, rezerv kaybı yaşanabilir. Aynı zamanda şirketlerin kârlılığı ve gelirleri, borçlarındaki artışa paralel değilse borç servisi sorunları başlayabilir. Elbette bu da bankaları olumsuz etkiler, zira özel bankaların kredi vermekte çekingen olmasının sebebi de bu olsa gerek!
Bu bakımdan merkez bankaları da süreci dikkatli takip ediyor, eğer piyasaya sürdükleri parayı geri çekmekte gecikirlerse şişkinlik oluşacağını biliyorlar. Covid-19 etkisi azalmaya başladığı anda para geri çekilmezse enflasyon tırmanabilir. Kısacası sistemdeki para miktarı ve zamanlama risk yaratıyor denebilir.
Dikkat çekici diğer husus ise enflasyon…
Nisan ve mayıs aylarında ekonominin daralmasına rağmen (kredi genişlemesi de yokken) enflasyon düşmedi. Haziran ayında da enflasyon beklentilerin üzerine çıktı ve yılsonu beklentilerini yukarı attı. Enflasyonun bu tepkisine rağmen kredi genişlemesinin devamı enflasyonda beklenilmeyen bir yükseliş getirebilir. Zaten negatif reel faiz veren ender ülkelerden biriyiz. Bir de enflasyon yükselip reel faiz daha de eksiye düşerse vatandaş yüzünü dövize çevirebilir. Rezervler azalır, swap anlaşmaları yine yakından takip edilmeye başlanır. Tahmin ediyorum ki, Merkez Bankası piyasaya TL sürerken, dövize olabilecek talebi hesaplayarak döviz kaynaklarını da gözden geçiriyordur.
Bu haberin/makalenin tamamı ya da bir kısmı kaynak gösterilmeden yayımlanamaz. Kaynak gösterilse dahi aktif link verilerek kullanılabilir. Kaynak göstermeden ve aktif link vermeden yayımlayanlar hakkında yasal işlem başlatılır.
