Bu yıl herkesi soluk aldığı sürece 0hop bir çelme takıp tökezletti, iş tam oldu dediğinde hop bir pürüz yaratıp zorladı, Bunları yazınca aklıma hemen Seytanın Avukatı filmindeki o meşhur sahne geldi. Şeytan (Al Pacino) çok büyük bir hukuk grubunun avukat patronu olarak , Onun babası olduğundan habersiz, avukat olan oğlu Kevin’ı (Keanu Revees) kendisinin değil, asıl Yaradanın insanla oyun oynadığına ince ince işleyerek ikna edip kendi safhına çekmeye çalıştığı, o şeytan yüzünü göstermeden önce onu bu gerçeğe hazırladığı sahne… Diyoloğu hatırlayalım:
-Şeytan: O tuğlaları kimin için taşıdığını söyle bana, Tanrı için mi? Cevap bu mu, Tanrı mı? Bak sana ne diyeceğim, sana Tanrı hakkında içeriden biri olarak bilgi verebilirim: Tanrı izlemeyi sever, oyun oynamayı sever. Bunu bir düşün! İnsanoğluna verdiği içgüdüleridir. İşte sana verdiği, bu sıradışı hediyedir. Peki ya sonra ne yapar, ha, ne yapar? Yemin ediyorum, kendi eğlencesi için ve kendi özel kozmik çekim hataları için, kuralları iki taraflı olarak koyar. Bu belki de en büyük hiledir: Bak (!), ama sakın dokunma(!), dokun(!) ama tadına bakma(!), tadına bak(!), ama yutma(!). Sen bir o bacağına bir bu bacağına zıplarken, O n’apıyor olur? Lanet olası göbeği çatlayana kadar güler. Tam bir vurdum duymaz, tam bir sadisttir. O senin hiç görmediğin ev sahibindir. O’na mı tapacağım, aslaa!
-Kevin : “Cennette köle olmaktansa, cehennemde kral olurum.” Söylediğin bu mu?
-Şeytan: Neden olmasın, ben herşeyin başladığı o günden beri, burada insanlığı ilgilendiren her şeye burnumu sokuyorum. İnsanoğlunun hissettiği her tat her heyecan için, ben ilham kaynağı oldum. İsteklerini her zaman önemsemedim ve onları hiç bir zaman yargılamadım, neden? Çünkü bütün eksik yönlerine rağmen insanoğlunu asla reddetmedim. Ben bir insan dostuyum. Ben hümanistim, bel ki de son hümanistim!
Şeytanın Avukatı filminin son sahnesi insanı yoldan çıkartan en meşum duygu olan kibiri anlatır ve Şeytan, oğlunu kendisiyle yüzleştirerek onu yoldan çıkartanın kendisi olmadığını, oğlunun kibirine yenik düşerek kendi kendine çelme taktığını o yalancı üslubuyla kanıtlar ve tabii zeytinyağ gibi üste çıkar.
Ve devam eder:
-Şeytan: Şüphe yok ki, kibir benim en sevdiğim günah! Kevin bu çok doğaldır. Kendini beğenme doğadan gelen bir uyuşturucudur. Biliyor musun sorun Marie Ann’i daha az önemsemen değildi, Kevin. Sadece o sırada sen bir başkasıyla daha fazla ilgiliydin: Kendinlee!
-Kevin: Haklısın. Hepsi benim suçum. Onun ölmesine izin verdim.
-Şeytan: Aaaa, kendine fazla acımasız davranma. Birşeyi daha fazla istemiştin, inan bana…
-Kevin: Onu geride bıraktım ve yoluma devam ettim.
-Şeytan: Kendini cezalandırmayı sürdüremezsin. Gelmeyi başardığın bu nokta inanılmaz!
Bu son kelime ile Şeytan vazgeçmez yeniden işe koyulur. Gerçekten gelinen bu nokta düşündürücüdür. Doğrudan ayrılmadan gidildiğinde de aslında başarı vardır ve neden insan kendine sonuçlarını bile bile bunu yapar, inanılmaz!
Bu aslında Şeytanın o karanlık yüzünü göstermeden insanı ne ile kendi yoluna uydurduğunun en iyi kanıtıdır. Siz siz olun, sevgiden, doğru yoldan ayrılmayın. Kendimizi kandırarak kazandığınız her bir şey için eninde sonunda bedel ödediğimiz aşikâr. Kendinizden bir şey vermek zorunda kalmayacak şekilde alnınız açık özgürce nefes alın. Doğru olan ne ise, çekilen dertlere rağmen eninde sonunda tecelli edecektir.
Bir de sizin iyiliğiniz, başarınız ve geleceğiniz için mücadele eden insanları ve emeklerini unutmayın. Hasta olduklarında, ticari veya şahsi zora düştüklerinde yanlarında olup yardımcı olun. Belli mi olur bir gün siz de aynı duruma geldiğinizde hastahanede ziyaret edeniniz, sağlınızda derdiniz de olsa yüzünüze tebessümle gönülden bakanınız, sırtını dönen değil elinizden tutanınız olsun.
*****
Yeni yılda Can Baba’yı rahmetle analım…
Çalındı
Kapı çalındı
Açmaya davranayım derken
Uyandım ki
Çamların altında yatmıyor muymuşum
Sırtüstü
Hücum etti gözlerime
Gögün mavisi
Hop
Böyle de
Kapıyı açtım sayılır
Diğ mi
Aynı kapıya çıkmasa bile
Can YÜCEL
Yeni yılın iyi ve kötü olan herkese hoşgörü, durugörü ve bereket getirmesi dileğiyle…
